>
LETERSISHQIP

Vetmia

Sa e gjate eshte nata kur e kalon ne pritje.
Sa e rende vetmia kur te mungon dashuria.
Sa i rend eshte malli per ate qe e do çmendurisht.
Kur mbaron kjo vetmi?
Ah mall që po me grryn ngadale!
Kur do te mbarosh.
Mes lotesh mesnate, mendja tek ti me rri.
Ku je?
Ku mbete?
Mengjesi me zbardhi ne pritje.
Me sy tek telefoni.
Pritja ne vetmi eshte, vdekje per se gjalli.
Mos me deno me mungesen tende.
Nuk me ze gjumi edhe pse i rraskapitur jam.
E mendova jeten disa çaste pa ty.
Mendova se u çmenda.
Po me çmend vetem frika e mendimit, lere me te jetoj pa ty.
Nuk ka kuptim jeta larg teje.
Ne çdo enderr ardhmerie ti je aty.
Ne çdo plan jete ti je aty.
Ti je elementi i pestë per mua.
Mrekullia e tete.
Nuk ka enderr timen, ku ti nuk je aty.
Vetmi e mall.
Vetmi e lot.
Vetmi e vuajtje.
Nuk e dua vetmin.
Mos me deno me vetmi
Zemra po me digjet si qiri.
Te dua deri ne perjetesi.
Ah vetmi.
Mos m'i shemb endrrat mbi koken time.
Dua qe jeta ime te lidhet me ty.
Dua te flas vetem per ty.
Dua te kem pergjithmone ty.
Keto çaste vetmi e malli, po me duken mijera vite.
Mes loteve po shkruaj vargje.
Te pres sepse te dua.

21. V .2017