Nje vajze e bukur shume,
vraponte rruges sime,
e ndiqte pas nje qen,
i etur per kafshime.

Bukuroshja e trishtuar,
u fsheh ne kraht e mi,
dhe qeni i terbuar,
shkoi ne pune te tij,
shkoi ne pune te tij.

(refreni)
Leshom te lutem mos,
nuk kam koh per te lozur,
por kafshimet e mia,
nuk kishin per te sosur.

Me thoshte ti mor djal,
keshtu si ty skam par,
me mir tme hante qeni,
se sa ti mor zagar.

Une qeshnja duke puthur,
me afsh te perveluar,
cte besh fati i qenit,
ste vjen shpesh ne duar,
ste vjen shpeesh ne duar

(refreni)
Leshom te lutem mos,
nuk kam koh per te lozur,
po kafshimet e mia,
nuk kishin per te sosur.