Sa me ëndje i dëgjonim cicërimat e zogjëve
sa me plot dashuri i numëronim yjet deri në agim të mëngjesit
e përsëri edhe fjetur në ndjenja
e mëngjesi agonte e ne të buzëqeshur në fytyrat tona
zogjët me cicërimat e tyre mbi kokat tona na zgjonin
e ne plot dashuri
madje i numronim edhe fluturat e hynim në ngjyrat e tyre si në përralla
o sa bukur krakarisnin korbat e zi
edhe kjo kishte hijeshi
e sot?
Na ishte njëherë ...