Kur Kosova po digjej flakë,
tym po shkonte në të gjitha anët.
Digjej toka, flakë mbi kullat,
në të katër anët luftonin burrat.

Mbahu, moj Kosovë kreshnike!
Ke bijtë tu që ti rrite.
Gjithandej në Shqipëri,
Nuk të lënë ty nën Serbi.

Si rrufeja që vjen nga qielli,
ashtu në Kosovë erdhi Skerdi,
si shqiponjë që del nga mali,
ashtu erdhi Lajdi djali.

Ndalu, shka, ti qofsh mallkuar!
Mos ma digj Kosovën time!
Ndalu shka i biri shkinës!
Jam përballë, jo pas shpinës.

Gjaku i njomë i tiranasit,
skuqi tokën kosovare,
dhe lulekuqe mbinë prej gjakut,
Skerdilajdi i erdhi hakut.