1.

E hene mengjes,
nje nate e tere zgjuar,
mes librave mbes,
me frike per te mos harruar.

E marte, e merkure,
kalojne me pertese, si muaj,
dy shpirtra lidhur ure,
qe te mos mbesim kurre te huaj.

Refreni

Shtate dite si shtate vjet,
hiqen zvarre, kalojne me pertese,
te ndjej, te kam, me je jete,
mes diteve humb i vetem mbes.

2.

Erresohet e enjtja nate,
me i erret mengjesi te premten,
shi bie, e toka prape e thate,
lote thahen, nga sy qe perpeliten.

Per veten kujtohem te shtunen,
druhem se e diela do jete njesoj,
te shoh mes shkronjave,
e nje jave tjeter pa ty filloj...