>
LETERSISHQIP

Pakë Mëshirë!

Jam po ai, qe përmbi supe,
duke te bartë, morëm shumë plagë!
E ti, u "shërove, humbe"!
Mua me mori "mjerimi dallgë"!

Pas "shtatit tënd, vërtiten miza"!
Ty pas pafrymit, e tek unë mbi "zhele"!
Ato venë çdo kund, si druhen guximit!
Pa me thuaj, ku vete, miza dembele?

Mua s'ma be "shpirti te ta them?
Zili s'të kamë, se n' mos je me i mirë?
Ne mos këtu, gjetiu bashkë do vëmë.
Po atje, vallë, kush do gjeji mëshirë?

"Kafshatë e tepërt, le te bie mbi tokë",
se atë me njolla, as unë se ha dot!
Mbahu sa rron, po ke "miq e shokë",
Mbase n 'botën tjetër, ke me zbrazë veç
lot!
K 'tu je "mistrec, nuk te thotë kush burrë,
Apo dhe me keq, nuk te thërret kush,
kurrë!