Po të shoh rrudhat mbi ballë!.
Shpirti me dridhet.
Rrudhat e tua janë
mjaltë më i rrallë.
Të shoh të strukur,
të heshtur
pa fjalë,
Rri dhe vështron
Kohën që ikën ngadalë.
Një mendim ta lexojë
tek sytë e tu…
Merakun, shqetësimin
për zhurrmat
që enden aty … këtu.
Oh nëna ime e bardhë
e bardhë
Shpirt pastër
si bora e maleve
të lartë.
Ti je vec ar dhe Kristal
i rrallë.