Po shoh sot
Syte e nje femije me lot,
Ai vec qan
Dhe pse qan dot spo e thote

I afrohem e I perkedhel koken
Me kujdes e veshtroj ne sy,
Loti I tij rreshket mbi faqe,
Oh zemer e vogel, oh pse po qan ti!?

Nuk paska faj femija I gjore,
Nena e tij e semure ne shtepi
Nuk ka cte haje e nuk ka cte pije
Qan sot me lot I gjori femije

Qan e askush nuk do fare tia dije