Nje shtepi e vogel,
e bukur si nje nuse,
e stolisur me nje lum anash.

Kur n'mengjes hapja syte,
ne dritare me buzeqeshnin trendafilat
e n'obor nga kjoshite, binin pertoke manat.

Kujtoj kapexhikun
qe prej s'largu, e gelltitja me sy
me dy a tre hapa, doja t'jem aty.

Domate t'kuqe si molla, speca e tranguj,
i adhuroja gjer ne nate,
i ujitnim nga lumi, me kova me uje.

Xinxarrat ne korrik
naten na e ndicojshin
i venim ne balle, benim drite si elektrik.

Lale te kuqe, bardha, e te verdha
dukeshin rend, mu sikur ushtar
e gjyshja si komandant, teksa i rrinte perball.

Gjumin se beja dot,
pa cokollat nen jastek
nga gjyshi im i dashur, qe e doja pa fund.

E bukur, si ne peralle,
shtepi e gjysherve te mi,
sa shpesh i kujtoj, sa me shume mall.