Kenge magjike ty te kam,
i kendoj fytyres tende me nishan,
kush te kendon ty, gezimi pezull e mban,
duke ja pergedhel zerin floket e tu te bardh.

Asnje kenge ty s'te perngjan,
si tingull pa melodi afer teje jam,
mos me mbaj menjan, me meso si te te dua,
je e vetmja magji, magji e bardh per mua.

Une te kendoj nuk kam ditur kurre,
fjalet me mbeten ne goje, si kariesi gur
macok i iger ngjaj gjersa une kendoj,
erresira e ngrate me mbulon me te saj thonj.

Te shkruaj poezi, nuk kam shkruar kurre,
nese kerkon nje rresht, DO TE SHKRUAJ TE DUA UNE,
kete refren do ta perseris gjersa t'me thuash BIS,
nuk ndaloj se dashuruari, dashuria me ka zene pisk.