kur ndiesh vetëm, ndiem dhe unë..
trupi im ka të ftohtë si copë akulli..
frymëmarrja jote më ngroh në çdo cep..
si rreze dielli në agim që lind çdo mëngjes..!
vështrimi i syve të tu më verbon aq shumë...!
më mungon sa do largë që ti shkon..!!
nuk e kamë menduar jetën kaq mizore..
Por që zemra kurrë s, arriti ta pranonte..
tani çdo gjë, më se e kamë shumë të qartë,
me ëndrrat e zjarrta që kishim çdo natë..
sa rrita ti kuptoja, ku u fshehën vallë..!
kërkoj anembanë, por s, munda ti gjejë..!!
dhe lotët ndër faqe më rrodhën rrëkejë..!
unë dhe vetmija tani jemi një...!
zhgënimit të yjeve në ngjitur në planet..
shkëputur nga zjarri që djeg e plagos..!!
me psheretimën dhimje, në zemër do ti fundos..!!