I ftohtë ky fund dhjetori cudi sot erdhi ndryshe
Pa u trembur nga acari cicëroi nje dallëndyshe
Cicëronte e se kuptova syt i kishte plot me lot
Derën hapa n'ngrohtë e ftova por se binda dot
Thuam këtu dimrit si mbrrite më thuaj si
Rrugës në të ftohtë thuam si munde te vish ti
Sytë ngriti për cudi drejt foles heshtur pa fjalë
Zogun vjeshtës e harrova e s'di në është gjallë
Zërin nënës ja dëgjoj zog i vogël zgjati kokën
Kjo dallandyshe për fëmin fluturoi gjithë botën
Krahët rrihte rreth foles moment që e kishte pritur
Fjolla bore në ballkon si dhuratë paskan zbritur
Zog i vogel ishte rritur kish mësuar të fluturonte
Si mrekulli qiellit mbrritur nënën e tij dëgjonte
Nisur ashtu para meje ato humbën në kaltërsi
E gjith bota ndali frymën kur fluturuan nënë e bij
Mir ardhsh o dallandyshe pranvera kur të vij
Folen tënde në ballkon do ta gjesh ti përsëri
Qiellit i percolla i përshëndeta larg me dorë
Endërr ishte a e vërtet dallandyshe në dhjetor?