>
LETERSISHQIP

Lulja E Drenicës

Lulja e parë kur fillon buliminë
Natyrës i dhuron gjithë dashurit
Fytyra juaj engjëllore lartë qiellit
Lëshonë rrez drite mbi arbërin

Atdheut i dhuron shkëlqimin
O rreze arta trimëresha jonë
Moj njomza jonë moj heroinë
Shkreptinë lartë qielli mb atdhenë

E bukur si zanë mali shkëlqenë
Ashtu siç shkëlqeve në beteja lufte
Në vendë të shkolles zgjodh lirinë
Dhe në fronte deri u qelnikose
Dhe mbete përjetsishtë lartë
Në piedestal të kombit e gjallë

Po kujt mi ngjave moj zanë mali
Apo genët tua rridhnin nga kjo tokë
Kjo trevë drenice që kurr s'u gjunjëzua
Qëndroj heroikishtë në shekuj epokë
Dhe legjendarët e mbajtën lartë
Këmba armike kurr vend këtu s'pat

O shpirtë engjëlli zoti të deshi
Pranë vetës që të ketë në krahë
Por dhe atdheut dritë jete i solle
Je bërë dritë u bëre simbol
I pavdekshëm në përjetësi
Rrofsh sa kjo tokë moj bijë drenice
Nder dhe lavdi gjerë tek yjet
Atje nga na sgiqon edhe ti
Buzëqeshur na porosit
Të duam pa kufi këtë lir