I
Ministrit n´Londër shkun e i than
Isa Boletini vet ka ardhë
mban allti more Kësul te bardhë

Do ta pres siq është Zakoni
por kujdes t´ma kontrolloni
ju Gjeneral vet ta shoqeroni

II
Hyn Isai me Kokën Lartë
palët e Xhamadanit i rinin hapet
si Shqiponja kur i hap krahet

Me kan thanë si je Zog mali
as kerkush Armet s´ti ndali
veq n´Evropë sot unë jam ma i pari

III
Sa për rregullat i zbatova
njanen Allti n´derë e dorzova
por ket tjetren prej Brezit s´e nxora

n´mos besofsh po ta tregoj
te nentë plumbat i mban në gojë
Ismajl Qemajli vet ai ma dhuroj

IV
Lordi Plak mbeti pa mend
asnji fjalë s´e foli veq ban me shenjë
ulu mor Shqiptar te bojmë kuvend

A merr vesh more Zotni
nuk jam ardhë në Londër me u vra me ty
veq me te thanë se ka Shqipni

V
Unë kalova detin këtu me ardhë
me ka qu Populli Shqiptar
veq krajlive me ua than dy fjalë

Kush t´ka thanë qe s´ka Shqipni
nuk degjon me vesh as s´sheh me sy
e ka koritë veten dhe ty

VI
Se Shqipnija ashtë ai Dhe
ku ka lindë ai Skenderbe
Portës lartë i ka vu Fre

Ndoshta Detin mund ta thani
ndoshta mund te shterret edhe Oqeani
por Shqipërin t´pa kën s´e bani