Në vitrinën e librarisë me llampa neon
bën dritë “Qiriu” i Naimit.
E sjell në shtëpi dhe, gjer natën vonë,
njëlloj ai bën dritë edhe në dhomën time.
Dhe flakë e tij e ëmbël nuk zbehet asnjë thërrime

përballë abazhurit me dritë elektrike.
Pastaj, kur zbardh dita, e shoh përsëri:
as në dritën e diellit nuk zbehet flakë e tij,
e zjarrta flakë, e shenjta flakë,
që digjet në përjetësi.