Kala e pathyer ndër shekuj
Shkëmb që nuk lëkundet dot
Zemer butë e kock hekur
Arsye pse të dua fort.

Perballë armiqve vjell zjarr e barot
Je shtizë që shpon tej e nuk thehet
Lule që s'vyshket për jet e mot
Arenë ku padrejtsit urrehen.

Vend shqiponjash dhe krenaris
E kalitur nder luftra të mdha
Ende ndjen plaget e robris
Qofsh e bekuar lum kush të ka.

Po lulzon çdo dit, sje si dikur
Ashtu si unë lutëm dhe dua
Të kan dashur s'jan penduar kurr
E njëjta vlenë edhe për mua.