Përshëndetje trishtim, miku im i vjetër,
Erdha prapë të qëndrojë me ju.
Isha duke fjetur. Kur u zgjova,
arrita të dëgjoj qartë zërin e heshtjes. . .

Në dritën e lodhur, arrita të shoh shumë. . .
mbase qindra njerëz,
që flisnin pa folur asgjë.

Munda t'i dëgjoj pa i dëgjuar,
zërat e tyre të çjerrë,
duke mos guxuar,
t'i shqetësojë burimet e heshtjes. . .

Unë dhe miku im, do të udhëtojmë prapë
nëpër rrugët gjithë pluhur, drejt fitores
në luftën e madhe me ushtarët e heshtjes.