Dallget e detit jashte ne breg n’nxoren kujtime
Nuk priti derisa varka e shpreses te kalonte aty prane
Si pulebardha dukeshin fletet te mberthyera me shkrime
Keto pulebardha te qelqta qe dukeshin anembane

Dielli i nxehte i harreses mundohej ti kthente ne zjarre
Era e pendeses fryente si dicka e terbuar
Deti ne faji, mundohej perseri prane vetes per t’i marre
Ato kujtime qe dikush dinak ia kishte premtuar