Vdekja s'duhet të na shqetësojë pasi kur ne ekzistojmë vdekja nuk ekziston, dhe kur vdekja ekziston, ne s'do të jemi më

Nuk vlen asgjë ai njeri, që për shkaqe të forta largohet nga jeta.

Mendoje vdekjen gjithmonë, që të mos fikësohesh kurrë prej saj.

Është marri t’u lutesh perëndive për atë që njeriu mund ta arrijë vetë.

Vdekja s'është asgjë për ne, pasi kur ne jemi, s'është ajo, e kur është ajo, nuk jemi ne.

Vdekja nuk përbën asgjë për ne, sepse edhe të shijuarit edhe të vuajturit përcaktohet nga ndijimi, dhe vdekja s’është gjë tjetër veçse mungesa e ndijimit.

Të diturin e pasuron natyra.

Të bësh mirë ti, të jep më shumë kënaqësi se të të bëjnë mirë ty.

Secili e lë jetën sikur ta kishte filluar në atë çast.

Sëmundjet që zgjasin në kohë, i sjellin trupit më shumë kënaqësi se dhimbje.

Sa të jemi gjallë, duhet të përpiqemi ta bëjmë të ardhmen më të mirë se të shkuarën.

Pasuria nuk është të kesh shumë të holla, por të kesh pak nevoja.

Pasuria më e madhe është të dish t’i mjaftosh vetes.

Para secilës dëshirë duhet të ngrejmë këtë pyetje: çfarë do të ndodhë nëse dëshira plotësohet dhe çfarë do të ndodhë nëse nuk plotësohet?

Pakënaqësia e shpirtit e çon njeriun në dëshira të tepruara.

Nuk kemi dhe aq nevojë për ndihmën e miqve, sa për sigurinë e ndihmës së tyre.

Nuk jemi kurrë as tepër të rinj e as tepër të vjetër për të qenë të lumtur. Kujdesi për mirëqenien e shpirtit është i mirë në çdo moshë.

Nuk duhet prishur e mira e tashme me dëshirimin e gjërave që s'kemi, por duhet menduar se edhe gjërat që tashmë kemi, i kemi dëshiruar.

Nuk është pa vështirësi të thuash patjetër ose po ose jo.

Nuk është natyra ajo që i ndan sojlitë nga sojsëzët, por veprat e secilit.