Njerēz që vijn e shkojn
Por disa gjëra nuk ndryshojn
N’këtë qytet që unë e dua
Pa kufij
Shoh ftyra që buzëqeshin
Të rinjë pērplot vullnet
Gjallëria smungon kurrë
Nkētë qytet

Kujtimet nga vitet që ecin
Vendi i njëjtë njerzit tjerë I shoh
Kujtoj veten kohën me ty
Të shoh ulur aty
Tek më pret mua me kitar
Këngën tonë bashk ta këndojm
Shoqërin e kemi përball
Kënga le t’jehon

Jeta pa dashuri
Pa muzikë e shoqëri
Sdo të ishte fare e plotë
Hajde ta qojm nga njē got

Shëtitëm botën qfar nuk pam
Perendim lindje jug dhe veri
Asnjë vend I botës smu duk
I bukur si ti
Vitet po kalojn
Por bukurin se ndryshon dot
Qyteti ma I bukuri nbotë