O Margjel, mori sojnike,
bija e Malsisë kreshnike,
mos t'l'shoj zemra moj sojnike

Nuk të kisha pranë unë
Si një vit më parë
Buzët më ishin tharë
Buzët më ishin tharë për ty

Ika dhe të lash unë
Sytë më nuk ti pashë
Oh sa të kam dasht
Oh sa të kam dashur ty

Doja atë ditë unë të të kisha vetë
Ti më thoje do jemi përjetë
Unë isha e dehur se si m'flisje ti
Më mjaftoi një gotë plot me dashuri

Këmbët sot më sollën
tek i njejti vend
ku rrinim dikur.
Unë sot jam vetë.
Dua të të harroj,
por nuk harrohesh ti.

Margjelo, mori Margjel
Çilma syrin që m'ke mshelë
O Margjela e Malsisë
Thuja kangve t'çobanisë

Jam ketu akoma si gur
Do te pres te me therrmosh

Zemrën nuk e mbajta
ty ta dhashë
që gjithmonë të më kujtosh
jam këtu akoma si një gur
Do të pres të më thërrmosh

Një cigare do ta ndez
buzët po më bëhen zjarr
dua të të shkruaj
malli më ka marrë
Do ti mbledh lotët e mi
Do të dërgoj te ti një shi

Ndodh ne jet
qe pa pritur nje
njeri te behet kaq i shtrejt
dhe portreti tij i cilter
ne cdo hap te ndjek
nga do ne dite e nete

Do ti mbledh lotët e mi
Do të dërgoj te ti një shi
E do kuptosh...
sa më mungon ti!

Fluturoja me avionin
Qe e lindi imagjinata
Ku e dija unë kufirin
Ku është dita, ku është nata.

Dy shoqe ne dhe duhemi si motra
Nje dashuri po na troket te porta
Dhe dashurin te bukur e kerkojme
sic jemi vet ne enderrojm

Te kerkoj ne enderrime deri vone
Neper tinguj e gezime kur mungon
Neper fijet e zemres sime te kerkoj
Te kerkoj e te kerkoj

Ti patjeter do te kthehesh se me do
Hap dritaren e gezimit dhe me zgjo
Kam besim te zemra jote dhe shpresoj