Vetveten ha e dhembja skermit dhembet,
Kur nata bie lodhja
plumb ne shpirt,
Yjet keputen
trupin s'e mbajne kembet,
Ngrihet loti
qiellit i kthen yjte.
Bota flen
Por gjume s'kam ne sy,
Kam humbur rrugen
por te kthehem s'dua,
Vetveten ha si hena plot idhni,
Ta zbardh dhe naten,
te digjem si dragua!