Hena nxori koken ne shkretetire,
Ne thellesi te lumit deperton
Prane lumit cigania ndodhet shtrire,
Me gjumin e perjetshem ajo jeton.

Nje shkop ne dore cigania mban,
Nje mandoline ka perbri,
Nje luan mbi koke i qan,
Mbi koke te ciganes ai rri.

Lotet e luanit, ne zemren
e ciganes u treten,
Te groposur thelle
ne zemren e saj mbeten.
Hulumtuan nder shekuj
gjersa ne jete erdhen.
Ama gjithcka ndodhi ishte
nje enderr e pazakonte,
Kjo magji ishte fuqia
e te madherishmes "HENE E PLOTE".