Hap dritaren në mesnatë
Kundërmoi era e zamakut
Ndërsa yjet varg e varg
Këndonin kangën e marakut

Ja erdhëm ne do ikim larg,
lumturi e gjatë dhe fillestare.
Që tani gjokset po ti hapim,
rrugët tona mbushen me petale.

Sytë e tu, sytë e tu,
Sa i hap më sjell behar,
I shikoj dhe mbetem djalë
Ju them se jam këtu,
Dhe qeshin sytë e tu.

Kur ma ven bocen e kuqe
Na myte me bukuri