Nen tingujt e heshtjes melodikkee...shohh nje ardhmeri te trishtur..
krejteshit e vetme nga te gjithh.
Do paramendoja heshtjen si florii.e me pastaj t'shkeputem dhe te them se:
" EDHE HESHTJA FLET "
ne tingujt e saj nen qdo pasqyr te vertetes/
Jeta parashikon dhe ne i detyrohemi asajj..
Dhe merr cheshtjen e mblljes se heshtjes dhe zabton qdo send te hapuur
Trishtimet e saj vijn nga qdo varg melodik i heshtjess.
Qdo kaptin e mbyllur ..vran shpirtera te njomë
e veshtrim te keqardhte te jeteess
Zemrat perplasin dyert e sinqeritetit
dhe me pastaj shoh gjithmon : HESHTJE... HESHTJE
Luhat ere e njome/dhe tejkalon ritem te ndrysheme
Gjithmon nje jete e mbytur
Gjithmon nje zbrasti
Pakenaqesia do ishte problemi privat..por ajo gjendet kudo
Jo vetem tek un ose tek tii
Bashkesine e tyre do parashikoja sin je yll braktisje
duke mos lene " NE " te bashkohet/..
Urrej te vetmin koh qe me mban larg nga te gjithe
te pakten nga ti.:(
Pse svjen te pakten nje her/?
Gjithmon lejon gjurmet tet bejn heshtje te chmuar/?
Te chmuara jan fjalet e tua ..
Te chmuara jan keshillat e tua.nen urdherin e zemres tende.
qe me mbajn qdo her drejt teje/..
Se paku ndonjeher lesho posht engjujt e tu drejt meje
duke mos me ler gjithmon nen hijen e heshtjess...\
Un gjithmon do jem e gatshme per nje hap te tiill
nkrahasim me jeetten..
Gjithmon do kujtoj me mall syte e atij engjulli..
sepse vetem aty gjej rehatin e shpirtit timm..
Gjithmon zhvillohen tingujt nen kujtesen tende/..
por prap " HESHTJE "
nje e pamposhtur e quajtur heshtje e cila me percjell
qdo kund me hapin e saj te trubullt melodikk.
Zjarr i shtir i zemres/..
Vrashtesi e tejdukshme e shpirtit/..
dhimbje e gjall e trupitt/...
Nje zemre e stresuar e mbytur e lenduar ..qe zvarritet si nje e pa njoohh.
nga e mallkuara heshtjee..
Por ajo vazhdon prap vazhdimsin e saj.nuk ndalon lehtee.
Sheh te gjithen afersi te saj ne netet e gjata qe i parashikohej ne qiell
Shtohej aftesia e saj e madhe sa 10 botra te tjera..
kurse ajo sheh..veren vrimen e vrar nga shpirti..
dhe me pastaj ben gjum te thell.
Ndjen ritem nga qdo ane te horizontit.
qe e vlerson veten si nje zemer " ZEMER GJERE ". \
ne nje hapsir qe mbyt vargun e vetem melodikke.
por prap strehon ne ballafim me heshtjen
prap ajo kap nje forc tendosjeshh/..
prap e njejta mbetet por asnjeher e kenaqur
prap haset ne jet e njejta gje..si nje shenj pa ngjarjesh..
Nuk gjen qetesi gjithmon me nje burbullim te ftohur nga vetja
dhe me pastaj tet rrjedh nje pik loti " pse me je largg "
Pse ajo heshtje te fshihu nga drita imme..e braktisur.....//
duke e verejtur te vetmen braktisje si nje ndodhi qe kaloj nen hijen tende..
dhe kur ajo te't kaloj tek un verej nje te vlerfshme qe ta fali veten vetem sepse sdua tet humbass..KUURR.