>
LETERSISHQIP

Vdekja E Shpreses

Vjen dita e apokalipsit dhe ne jemi te paret
Me shprese se do shpetojne, ofrojne kurbanet
Gjithmone te mjere, degjohet klithma vdiqa
Ti vuaj o njeri se do kete dhe sakrifica

Bubellin qielli tek sheh vetem skamje
Vuajtje, sketerre, produkt politikanesh
Ushetin rrufeja mbi popullin e shkrete
Endrrat smund te vriten por njeriu mund te vdese

Si rruga me e mire, kete iniciative moren
Ne fillim te ngrohen, me pas te percellohen
Ti ule koken se pushteti me buk te vret
Si shuhet nje komb, sa e vuan populli i shkret

Perseri ngrem koken se fundi spaska ardhe
Krenohemi te hulumtisur se jemi shqiptar
Nje enderr fillon dhe qindra te tjera u shuan
Patriotizmin me skamjen si te pa ditur bashkuam

Gjithmone te mire, ata jane te paret
Mashtrues, dominues u besojme te marret
Jane mbi cdo gje, e para eshte partia
Cjerrjen e maskave e tregon vetem historia

Kameleon te pa fytyre qe udhetuan nder mote
Trasheguan pabesine si tradite pamore
Ne gara si maratonomaku kush e ben kerdine
Te vjedhe sa me shume, te gropos njerine

Ngreme syte ngadal por fundi po vjen
Zgjohesh ne mengjes fatkeqsine e ndjen
Dita dites te genjejne dhe asgje sdo te mbese
Shpresa vdes e fundit por me njeriun vdes.