Hapma derën mori qik, se nga ti nuk muj me ik
krejt botën e shëtita, s’më kaloi dita ty o pa t’kujtu
shkova deri në Havajë, e në maje në Himalaje
e sa gjerë, e sa gjatë e sikur ti o qik nuk pash

(Gili)
E di, e di, e di, e di
e di, e di, e di, e di
se vie vera kah dera, gjithmonë kan thënë
do të fryen era do të jesh i lënë
tash më kërkon kur s’ke grua as fëmij
shko se këtu zjarri është fik