Mos e vono mbrëmjen
muzgu i verës.
Baresha Bjeshke dirgjet rogës së luadhit;
Syri i diellit fshihet pas majës.
Sokoli i djalit mrizeve kësaj dite,
Me qerpik të syrit e ndoqi Bjeshkën.

Bjeshka si zanë i prin ogiçit,
Djali këtë ditë e paditi veten…
Mos e vono mbrëmjen,
O muzgu i verës!

Takoj dy zemra këtë mbrëmje bjeshke,
Se pa pushim rrahin n’ rrënjët e mrizit te moçëm,
E dashuria rrjedh e bardhe si qumësht deleje…