O Niko, gjegjëm këtu se jam e vdes
se gjithë e shtien gurin ma mosnjeri i ftes
e mbajën një armë te armuai o te një gajofë
pranë venë te klisha e gjithë ‘ashtu kloftë’
O Niko, ti e di mirë se ngë kanë ligj
kur na shuajën zjarrin e këto nëndërra buhen shi
e pra ngrëjën duart se ndihen kushedi çë
pra mbjidhen brënda e abrënda ngë kanë mosgjë
O Niko, ku je?
O Niko, na le
O, Niko, fuqi
me sy të ri
O Niko, nganjeri te ënti i tij
se dyert janë të mbëllime e mosnjeri i zbëllin
jemi dhomati i gjindevet çë kanë dre
se sosi lufta e ngë janë jatronj për ne
O Niko, ku je?
O Niko, na le
O, Niko, fuqi
me sy të ri

(Përshtatje në gjuhën Shqipe letrare)

O Niko, më dëgjo se po vdes
se të gjithë e hedhin gurin por asnjeri ka faj
E mbajnë një armë në dollap apo në xhep
Pastaj shkojnë në kishë e të gjithë “ashtu qoftë”
O Niko, ti e di mirë se nuk kanë të drejtë
kur na fikin zjarrin e këto ëndërra bëhen shi
E ngrëjnë duart se ndihen kushedi çfarë
Pastaj kthehen në shtëpi e brënda shpirtit nuk kanë asgjë
O Niko, ku je?
O Niko, na le!
Po, Niko, fuqi!
Me sy të rinj
O Niko çdo njeri në perimetrin e vet
Se dyert janë të mbyllura e asnjeri i hap
Jemi tufa e njerëzve që kanë frikë
Se mbaroi lufta e nuk ka mjekë për ne
O Niko, ku je?
O Niko, na le!
Po, Niko, fuqi!
Me sy të rinj