>
LETERSISHQIP

Po Rija

Po rija

Po rija I merzitur nen hijen e kodrave
I shoqeruar nga heshtja e drunjeve
nga gjethet e rezuar
gjethet e rezuara ne tok
nga shpirti I gjakosur.

Po rija ulur atje ku askush nuk me shikonte
ku askush nuk ndegjonte zerin tim
nuk e ndjente dhimbjen time
e lotin tim
lotin tim e pa vetem ZOTI
e ndjeu dora qe fshiu ate.

Po rija ne nje vend
ku dhe oksigjeni qante nga vetmia
ku dhe drunjet shikonin njeri tjetrin
por nuk mund te prekeshin dot..

Po rija duke shikuar lulen
lulen qe kishte mbetur e pa ujitur
kishte mbetur pa jet
kishte mbetur pa shpres njesoj
njesoj si nje njeri I lenduar..

+Po rija ne ate vend
ku fundin e ndjeje gjithmon e me afer
ku loti ishte uji
uji I pa shije qe e pija..

Po rija me syt e mbyllur
ku per nje cast papritur
dhe trupi I pa forc me ra ne tok
u shtriva ne tok
u shtriva si nje gjethe e rezuar nga druri
e vyshkur qe e mbante dheu I tokes…

Po rija atje ku shpresa
shpresa vdiste e para dhe jo e fundit
atje ku mund ta shikoje boten
ta shikoje se si bota rrotullohet
atje ku ndihesh I gezuar kur mendon
qe vdekja do vij te te mer
do vij te te mer dhe gjithqka te fillon nga fillimi.

Un po rija atje
ku ti nuk doje te ishe
kur ti kishe frik
kur ti u dridhje sikur tokat
sikur tokat nga EZANI I BILALLIT
pas vdekjes se PEJGAMBERIT ton
un rija atje ku me as un nuk jam…

DËRGOI:
Më shumë nga Imarton Osmani