Veten se quajta poet
Se di si jane poetet
Se di a erdha ne kete jete
Te munxurosja fletet

Shpesh rimat me reshtohen vete
Si ne stacion vagona
Ne nje stacion me endrra plot
Sikur me thone, ngarkona

Une si nje lokomotive
I shpie ku te mundem
Vargjet duken si nje dive
Me fame e me shume huqe

Me duhet ne destinacion
Ti shpie ne agim
Eshte e kote fare e kote
Te flas per pagjumesine

Ti vesh .ti ndrij . ti ledhatoj
Me perla e diamante
Te marr ti prek e me magji
Ti kthej ne brilante

Po eshte e lodhshme vertet
Ti puthesh fjalet, rima
Ti vendosesh qete e qete
Si mostrat ne vitrina

Sa bukur tek reshtohen fjale
Si ushtare te bindur
Te vine buze . ti vesh ne gjume
Mbi fleten e bardhe pa u grIndur