Shi në rrugë bie pa pushim
Ç’po mendon atje ti shpirti im?
Në atë kënd, e vetme, ç’të mundon?
S’mban shënime, vija vizaton.

Tetëmbëdhjetë vjeçe nuk është shpejt
që menduar xhamat t’i vëresh
duhemi por zemra seç të ndjell
Sytë e bukur trembur pse mi hedh?

Koha ikën klasën do kujtosh
do të gdhihet befas një mëngjes
sytë rreth do hedhësh të shikosh
se si derdhet shiu në mes resh
Por në bankën pranë s’do ta gjesh
djalin që e deshe dhe të desh