As Avash E As Nxituar
Ç’ndjekam për ty sot, o djalë,
s’mundem, jo ta shpreh me fjalë.
Ti kërkon ç’po mendoj unë...
Syt’ e mi flasin më shumë...
Jam e ndrojtur dhe e qetë.
Jam e urtë, s’jam e sertë.
Mos ma hidh syrin si çarku!
Mos ma shto më tej merakun...
Kam një hall që s’ta jap fjalën:
Zemëron nënën dhe babën...
Më mbajnë vajzë me kimet.
Më thonë: “Prit edhe ca vjet!”
Po ç’të pres, kur zemra s’pret.
Po ç’të them, kur ti më flet?
Gjuhn’ e zogjve, po të dija,
Kaq e ngathët nuk do rrija...
Mos u ngut, o shpirt, o djalë!
Me durim e merr “kalanë”...
As avash e as nxituar
Të dy dalim të fituar.
“Ç’frikë ke, – i them mamasë.
Pse s’ma lë zemrën të flasë?
A nuk di veten ta ruaj?
Sa do rri nën “çadrën tuaj?
Jam në moshë, jam në ditë,
Njoh të mirat, ligësitë...
Dashuris’ do t’ia çel derën.
Mezi pret zemra pranverën.
s’mundem, jo ta shpreh me fjalë.
Ti kërkon ç’po mendoj unë...
Syt’ e mi flasin më shumë...
Jam e ndrojtur dhe e qetë.
Jam e urtë, s’jam e sertë.
Mos ma hidh syrin si çarku!
Mos ma shto më tej merakun...
Kam një hall që s’ta jap fjalën:
Zemëron nënën dhe babën...
Më mbajnë vajzë me kimet.
Më thonë: “Prit edhe ca vjet!”
Po ç’të pres, kur zemra s’pret.
Po ç’të them, kur ti më flet?
Gjuhn’ e zogjve, po të dija,
Kaq e ngathët nuk do rrija...
Mos u ngut, o shpirt, o djalë!
Me durim e merr “kalanë”...
As avash e as nxituar
Të dy dalim të fituar.
“Ç’frikë ke, – i them mamasë.
Pse s’ma lë zemrën të flasë?
A nuk di veten ta ruaj?
Sa do rri nën “çadrën tuaj?
Jam në moshë, jam në ditë,
Njoh të mirat, ligësitë...
Dashuris’ do t’ia çel derën.
Mezi pret zemra pranverën.