Pran një burimi
nëpër drurë e gurë;
Tufa shpendësh pylli
brofën si moskurrë.

Në skenën verore
u çel festivali.
Me sherr pas njëore
u hap festivali.

Nisi kanarina
me një harabel.
Në grup – disa mjellme,
Një zog kaçurel.

Dhe dy kukuvajka
në duet ia thanë.
Hop – ca sorra plaka…
u grinë dhe u çanë…

Mandej një thëllëzë,
një fazan jeshil,
Pastaj – n jë thëllëzë
edhe një bilbil.

Prisnin shpesëria,
ç’do merrnin shpërblim.
Ndaj dhe brohoria
kriste pa pushim.

Një patok gushrëndë
s’ngjitej dot në skenë.
Tundi-shkundi pendët:
“Dëgjoni, o shpendë!

Për kostum e valle –
ì pari fazani.
Për këngë plot vaze,
bilbili ì pari.

Dhe… kush del ì pari,
si shpërblim do marri
një libër me përralla
shkruar nga Gjinkalla.