Duke parë retë që bridhnin në qiell,
Duke mos përfillur babaxhanin diell,

Gjallesat e pyllit mendjen bënë top:
“Ujë për në verë do të kemi plot.”

Nuk ì ndreqen pellgjet, s’pastruan kanale.
Me kënga vrisnin kohëm, me fgosti e valle.

Dërgoi zë thëllëza, tek rrinte mbi shlrepa:
“Lëvizni, moj, vendit! Retë janë shterpa.