O more kaurri i Venedikut
Po çka ke qi s’vjen n’iman?
O pse si flet me gojë ashikut?
Qeder mos i ban-e!
Gjithë nata me ty më shkoi
Tuj ndej e tuj bisedu’.
N’andërr jam e vjen e më çon
Se ç’më ke varru’.
Syn’ e zi me gojë s’më flet
Asaman o more djalë,
Shpirtin tim ta lash amanet
Del e fol nji fjalë!.