Nëpër telat e sharkisë
Derdhim kangët e trimnisë.
Sot me dhimbje e k’nojmë këtë kangë
Pushoi zemra e Bijës nanë.
Ka vdekë mbesa e Sulejman trimit
Hallë Sabria o e Asimit.
Ka vdekë bija e Kastriotit
Kosovarja e derës Vokshit.
Shpija e saj o shpi e trimnisë
Jetë e vdekë o kushtu’ lirisë.
Ne gjithmonë o ty t’kujtojmë
Kunorë lulesh, o kanga e jonë.
Kunorë lulesh o ti je vetë
Që nuk vyshkesh o kurr për jetë.
Ti me nder o je nda prej jete
Lule qe o dhe lule mbete!