Po ecja që më natë mes shkrepave pa udhë
Takova tek burimi një vajze tu mbush ujë
I thash se mu dogj xhani moj vajzë me kaçurrela
Pak uje partizanit, te lutem nga bucela (X2)

Ajo nuk tha një fjale dhe uji i fresket rrodhi
Shikimin vale vale mu duk se vajza më hodhi
Në sytë e mi e ne faqe kur ngrita dy bucela
Më ra një tufë manushaqe te verdhat kaçurrela

Shkembyem buzëqeshje dhe djersa krejt mu ter
Mu shkrin tere malet dhe udha mu bë det
Dhe ika nëpër pyje mes pritave me tela
S'më hiqeshin prej syve të verdhat kaçurrela (x2)