TEKSTI ORIGJINAL

Më së shumti në botë i urrej telefonat,
Gjithmonë janë të zënë dhe unë asgjë nuk kuptoj:
Ndoshta numrin e gaboj,
Ndoshta emrin ta harroj,
Ndoshta, ndoshta, unë të dashuroj!

Ref:
Dhe prap, prap,
lidhja është e zënë kur të kërkoj unë,
Sa të dua, si të të tregoj!
Dhe prap, prap,
I thuaj nënës sate bisedën ta shkurtoj,
Unë më nuk mund të duroj!

Më së shumti në botë i urrej telefonat,
Gjithmonë janë të zënë dhe unë asgjë nuk kuptoj:
Ndoshta numrin e gaboj,
Ndoshta emrin ta harroj,
Ndoshta, ndoshta, unë të dashuroj!

Mbi telat e telefonit zogjët po këndojnë,
Për inatin tim dhe unë prap asgjë nuk kuptoj:
Ndoshta numrin e gaboj,
Ndoshta emrin ta harroj,
Ndoshta, ndoshta, unë të dashuroj!

Ref:
Dhe prap, prap,
lidhja është e zënë kur të kërkoj unë,
Sa të dua, si të të tregoj!
Dhe prap, prap,
I thuaj nënës sate bisedën ta shkurtoj,
Unë më nuk mund të duroj!

📋 TEKSTI I KARTOLINËS

Seleksiono 1-6 rreshta nga teksti origjinal dhe tërhiqi/ngjiti në hapësirën e mëposhtëme:

ThenieShqip v5.0 © 2024