Një lule për ty,
Lule bojëgjaku trëndafil,
Ndonëse bota do shuhet për ty,
Se ti vet e krijove këtë botë.
Dashuria ndaj teje është aq e madhe
Sa nuk ka kufij për ta kufizuar
Në barkun tënd nëntëmuajsh
Do zhvillohet gjeneratë e re,
Në duart e saja bajame na përkudesi,
Gjiri i saj na ushqeu plot Lumturim
O nënë moj ftyra jote mbushet me rrudha
Duart e tua nuk mund të më Mbajnë më
Por në zemrën tënde janë duart që më Mbajnë pezull
Dhe sytë e tu çdo herë do gjej ngrohtësi.