Kur ikin zogjte ne shtegetim,
Por si polen, qe i merr era
Pickojme veten, jemi ne zgjim
E syte i mbajme mberthyer nga dera.

Trishtimin e mbyllim, thelle ne zemer
Me dryn te rende, e mbajme per vete
Mbetemi bosh edhe te zbrazur,
Njesoj si fundi i nje kulete.

Dhe syte shpesh, margaritare
Hapen e mbyllen ne enderrim,
Njesoj si notat e nje kitare
Qajne melodine, deri ne kthim.

Edhe, kur kthehen, ne thjesht i ndjejme
Se zemra nis na rreh, me fort
Na zgjohet shpirti, na del prej dryni
Lotojme e puthemi, prap, s’cmallemi dot.