Një lule e vogël nën një pemë,
donte të futej në Legjendë.
Pema qeshte sa qeshte me të, .
Je shum e vogël për këtë.
Lulja s’mërzitej veç zbukurohej
priste për të, dikush të kujtohej.
Kur faqet ju skuqën e pak na u rrit..
për të mbajtën rradhë ta ken’ në çiflik,
e morën të gjithë, të gjith’ në çdo vënd’
tashmë lulja jonë është bërë Legjend’.!