Un çoku do vete,
lule moj lule
lark e në kurbete
tyj çfarë do të bie?
– Një degë lajthie!
– Ta vëç në kutie,
që kur ta vadiç,
mua të më lloiç,
që kur ta rralloç,
mua të më kujtoç.
Po n’e nxjerrç te dera,
mos ta marrë era:
Po n’e nxjerrç te porta,
mos ta marrin bota!