Vijne e shkojne stinet e reja,
ju kam larg ne mergim
s,mund tu prek kur cel pranvera,
ju mbaj thelle ne shpirtin tim
pa durim e pres veren, te na vini prap
t,ju shterngoj forte si at,here deren tua hap
zemren time gjall e mbani edhe nga largesija
po ju presim me mall mbushni rug e shtepija
Bukurine qe ma sjellni me ban mua me shum te vuaj
pse nuk mundem tu shijoj gjate, me ikni ne dhe te huaj
vijne eshkojne stinet e reja