Останаа само надежите голи
раната што клука, срцето што боли
останаа дните осамени празни
бескрајните ноќи неспокојни мразни.

Во срцето носев една роза сина
но помина некој и розата ја скина.

И некаде сега во ноќта што се пласти
тој ја капе розата во море од страсти
а јас беден скитам, без насмев, без плам
без љубов, без среќа, заборавен сам.

Во срцето носев една роза сина
но помина некој и розата ја скина.