Mijra here pe jeten kam hulumtuar,
mija detaje te saj kam analizuar,
sa qe nje dite rash ne deshperime,
u zhyta thell ne boten time.

Analizova fjalen c'do me thene jete,
pyetja profesore e pyetja milet,
askush nje pergjigje nuk me dhan,
nga pergjigja iknin te tan.

Dhe me ne fund arrita ne nje konkluzion,
JETA ESHTE RRUGA QE TEK VDEKJA CON.

E ju, u lutem mos me gjykoni,
e till eshte jeta ime, u lutem me kuptoni,
mos i thuani "e lige" nje vajzeje qe vuan,
ju nuk e dini se vdekja me fatin e saj po luan.

Se ne jeten time ka shume hidherime,
vdekja me mori buzeqeshjen time,
ajo me mori nene e baba,
askend ne kte bote ajo nuk me la.

Une me me vdekjen tani jame mesuar,
andaj flas ashtu disi e hutuar,
prandaj them se shpejt do vi per t'me vizituar,
se adresen e familjes sime,
te vetmen e ka ne adresar te rregjistruar.