Kupë qielli
e rruzull toke
sa mirë i krijove
O, Madhështia jote

Të mbretëroi drejtësia
puna, lumturia, jeta
Asgjë nuk krijove
nga urrejtëja

Po, urryesit
erdhën vet
e bënë shekullin, tërmet
më në fund
e thyan qafën e vet.