Hëna më nuk ka dritë si dikur...
tani është e verbër si dashuria jonë...
e unë si i huaj eci e zbathur e plagosur...
dhe nuk e kuptoj pse çdo gjë mbaroj...
komentet tona më s'kan vlerë...
sikur kan pasur më parë...

Shkrimet tua më janë fshirë...
shiu të gjitha i ka larë...
tani ka mbetur një plagë...
që do të jetojë...
po më duket se do të shuhet...
ktu mbaron ëndrra jonë...