TEKSTI ORIGJINAL
Feniksi heshtur shpalosi dijen
Margaritar ky i thellësive të ndjenjave
Epshin e fshehur nën minierën
Lartësoi shpirtin në vargjet poetike.
Si muzgu pak para agimit
Dritëzoi skenën e pasur
Qetë posi merimanga thuri kthetrat
Frymëzuar nga egoja e dehur.
Krahëhapur modest i sinqert
Hyri në shoqërinë e fisnikëve
Përqafuar nga doajenët ngohtësisht
Ndjekur vazhdoi bukuria e vargjeve.
Me besnikëri ushqyer ndaj madhështisë
Jetësoi ëndrrën e brezave për lumturi
Dhuntinë e fshehur në duart e penës
Duhet stolisur poezitë me ndershmëri.
Përshëndetur nga vetmia e mesnatës
Udhëheq gjysmëhëna e flaktë
Pas skenës në hijen e thjeshtësisë
Poeti dhe shkronjat enden sokaqeve të kalldrëmtë të Prizrenit.