“Dhe fytyr’n e fmisë e mbulon hij’ e vdekjes -
një stoli e kobshme në vend të buzëqeshjes "

…që kushedi nga erdh, si një makth mallkimi
U derdh mbi pafajsinë - në ballë shenj' e vdekjes
si një cep qefini

Gëzimi në fole flatrat do me shtri
Këqyr anembanë - e ëma e ka braktis:
ai ka uri

Këlthet gojëhapur: ndihmë!
në kupë të qiellit

Heshtjes i përgjigjen...

kthetrat e skifterit